به گزارش شهرآرانیوز، ۱۳ هزار مخاطب مشهدی در نیمه نخست جشنواره، آماری است که عطش سینمادوستان را برای تماشای آثار جدید نشان میدهد. در سینما آفریقا فیلمهای شاهنقش، بازی را بکش، مرد آرام، موسی کلیمالله و خدای جنگ روی پرده رفتند. سینما هویزه با نمایش فیلمهای پسر دلفینی ۲، ۱۹۶۸، موسی کلیمالله و تاکسیدرمی به اکران فیلمهای جشنواره ادامه داد.
در سینما سیمرغ، تماشاگران به تماشای فیلمهای داد، بازی خونی و آنتیک نشستند، در حالی که سینما اطلس فیلمهای خدای جنگ و گوزنهای اتوبان را نمایش داد. در ویلاژ توریست، دو فیلم گوزنهای اتوبان و تاکسیدرمی روی پرده رفتند.
همچنین فیلم موسی کلیمالله در سینماهای برفی و ملل، تاکسیدرمی در پارک بازار، آنتیک در گلشن و گوزنهای اتوبان در مهرکوهسنگی اکران شد.
یکی از فیلمهایی که از ابتدا تا کنون با استقبال بسیاری از سوی مخاطبان روبهرو شده است، آخرین فیلم ابراهیم حاتمیکیا است. این فیلم در تمام سینماها با استقبال پرشور مخاطبان روبهرو شد تا جایی که هیچ صندلی خالی در هیچ کدام از سینماها باقی نگذاشت.
یکی از فیلمهای مهم این روز، بازی را بکش به کارگردانی مصطفی کیایی بود. فیلمی که با رویکردی جسورانه به پشت پرده شرطبندی و فساد در فوتبال ایران پرداخته است. کیایی بار دیگر ثابت کرد که به سراغ سوژههای حساس و پرچالش میرود. اما مشکلی که در بسیاری از فیلمهای سینمای ایران وجود دارد، اینجا هم تکرار شده است؛ ایدهای جذاب که در مسیر تبدیل به فیلمنامه، افت کیفیت دارد. کشدار شدن فیلم، دیالوگهای زائد و اطلاعات بدیهی، باعث شده تا درخشش ایده اولیه کمرنگ شود. این درحالی است که نمیتوان از نقاط قوت آن از جمله غافلگیریهای متعدد و چرخش داستانی مناسب به سادگی گذشت.
در عوض، موسیقی متن ساخته پیام آزادی که ترکیبی از سازهای کوبهای و ارکسترال است، فضایی پرتنش و در عین حال احساسی به فیلم داده است. آزادی که گوزنهای اتوبان را هم آهنگسازی کرده، نشان داده در ایجاد همخوانی موسیقی و داستان فیلم، مهارت خاصی دارد.
خدای جنگ که برداشتی آزاد از یک داستان واقعی در دوران دفاع مقدس است، از فیلمهای پرمخاطب این روز بود. فیلم داستان مأموریتی محرمانه را روایت میکند که در آن تیمی به سوریه اعزام میشود تا نحوه شلیک موشکهای خریداریشده از لیبی را بیاموزد. شخصیتپردازی محوری این فیلم بر اساس کاراکتر ابراهیم (با بازی ساعد سهیلی) بنا شده است و همین تمرکز باعث شده فیلم از نظر احساسی و دراماتیک، تأثیرگذار باشد.
فضاسازی جنگی در فیلم، تا حد زیادی توانسته حالوهوای آن دوران را بازسازی کند و پایانبندی فیلم نیز به عقیده مخاطبان رضایتبخش بوده است. اگرچه برخی از منتقدان معتقد بودند که فیلم میتوانست بیشتر به ابعاد روانی شخصیتها بپردازد.
یکی از فیلمهایی که در سینما هویزه نمایش داده شد، تاکسیدرمی بود که برخی از مخاطبان آن را ضعیفترین فیلم جشنواره تا اینجا دانستند. این فیلم که به موضوعات زیستمحیطی و حضور یک جاسوس اسرائیلی در ایران میپردازد، نتوانسته انتظارات را برآورده کند. انتقادات زیادی به فیلم وارد شد، از جمله اینکه روایت داستانی آن پراکنده است و نتوانسته از بودجه میلیاردیاش به خوبی استفاده کند.
فیلم داد که در سینما سیمرغ اکران شد، به سوژهای ناب در مورد نوجوانان در کانون اصلاح و تربیت پرداخته است. اما ضعف در کارگردانی و تدوین باعث شده که اثر نهایی آنطور که باید، تأثیرگذار نباشد. ابوالفضل جلیلی که همزمان کارگردانی و تدوین را بر عهده داشته، به عقیده بسیاری از مخاطبان، نتوانسته به خوبی از پس هر دو مسئولیت بربیاید. برخی معتقد بودند اگر یک تدوینگر حرفهای به فیلم اضافه میشد، داد میتوانست اثری قویتر و تأثیرگذارتر باشد.
پنجمین روز جشنواره فیلم فجر در مشهد، روزی پر از بحث و تحلیل بود. از یک سو، فیلمهایی مانند بازی را بکش و خدای جنگ توانستند توجه مخاطبان را به خود جلب کنند، و از سوی دیگر، فیلمهایی مانند تاکسیدرمی و داد نتوانستند آنطور که باید، رضایت تماشاگران را جلب کنند.